Człowiek jest tyle wart, ile może dać drugiemu człowiekowi.

Wspomnienie Czesławy Kurasz

Jacy byli, na co dzień Słuchacze naszego Uniwersytetu, którzy z różnych powodów nie spotykają się z nami? To oni zawsze będą kojarzyć się z pozytywnymi wartościami i działaniami na rzecz innych. Przykładem takiej osoby jest śp. Czesława Kurasz. Zawsze jeździła samochodem i śpiewała, lub słuchała piosenek religijnych, znała na pamięć prawie wszystkie telefony do sanockich urzędów i instytucji, lubiła wyjazdy do Zboisk z wolontariuszami i swoimi przyjaciółmi z Uniwersytetu Trzeciego Wieku, gdzie jak mówiła „ładowała” akumulatory, celebrowała małe uroczystości – urodziny swoich przyjaciół, małe jubileusze, zawsze życzliwa i chętna do pomocy. Rodzina była dla niej darem i wielką miłością. Teraz, gdy Czesława już nas opuściła, zostają po niej na zawsze wspomnienia w naszej pamięci. W tym materiale filmowym, który jest sprawozdaniem z opłatkowego spotkania odnajdziemy osoby, o których nie zapominamy.